Undarleg upplifun á nádhúsi

Menningarsjokk eru fylgifiskur tess ad ferdast um fjarlaegar slódir. Eftir langt ferdalag erum vid komin heim til Christine hins yndislega svaedisfulltrúa AFS í Bahía fylki. Frábaer fjölskylda  sem býdur gesti velkomna med hlýju brosi, enda hafa ófáir skiptinemar átt hauk í horni hjá tessu góda fólki.

Eitt tad fyrsta sem ég gerdi var ad skreppa á nádhúsid enda fátt betra en ad fá ad nota slíkt í heimahúsi eftir alla almenningsadstöduna. Loka dyrunum, enginn ad bída í röd fyrir utan. Setjast ì rólegheitum en skjótast jafnhratt af aftur tegar mjúk klósettsetan stundi vid.  Hér eru klósettsetur gjarnan úr mjúkum svampi sem leggst saman og andvarpar tegar sest er á. Jafnvel á tímum heimsvaedingarinnar er ýmislegt nytt ad upplifa.

Komin ã ãfangastad; Salvador

Yndislega ahyggjulaust ad geta tjekkad farangurinn sinn alla leid og vera laus vid ad drösla töskum milli terminala a leidinlegasta flugvelli heims.  Höfdum gódan tima og forum tví inn i London og heimsottum Risaedlurnar á Natural History sem hafa ekki minnkad med árunum. Reynir á ímyndunaraflid ad sja tönn úr Megalosaurusi, fornri ránedlu láta tönn úr Tyranosaurus Rex virdast smáa, kvikindid tad hefur ekki verid frynilegt, margfalt staerri en Gramedlan sjálf.  Svo lá leidin a Brithish museum til ad skoda múmíur. Múmíur Krókódíla, bavíana, katta og fálka ad teim hefdbundnari ógleymdum.

 Loks aftur út a flugvöll. Allt klárt. Terjkkum inn. Datt svo í hug ád spyrja um töskurnar. jú, taer fundst bádar í kerfinu en voru ekki komnar enn a rettan stad. Spurdu til öryggis adur en tú gengur um bord, sagdi notalega konan hjá Birtish Airways, betra ad vera viss. 

Framn vid flugvéladyrnar spurdum vid ungan brasiliskan starfsmann um töskurnar, svona Pro Forma.  Hann brosti út ad eyrum: "I have good news and bad news - brosti enn breidar - one of your bags in on board and the other one is lost. Maybe it will get on board in time." Í Lundúnum var skolil´á leidindavedur. Flugvélin fékk ekki heimild til flugtaks og beid í´rúma klukkustund uns rofadi til. Loksins var hafid hid 11 klukkustunda langa flug til Sao. Med krossada fingur ad taskan hefdi skilad sér. Lentum loks í Sao Paulo - og bara ein taska. Tad vantadi meira en 30 töskur og álíka margir óhamingjusamir fartegar. Tõmas er alls laus - vantar öll hans föt og allar sukkuladirúsiínurnar, draumana og rísid..... fylli út pappírsform.....Svo fljugum vid taepa 3 tíma aftur til Nordurs til Salvador. Svolitid skrítid.

Lent i Salvador. Frábaert sjá Lilju eftir taept ár. Sólbrún og greinilega adlögud ad adstaedum. Tómas flaug upp um hálsinn á henni.  Og nú erum vid búin ad eyda restinni af deginum hér - heimsaekja fjölskylduna sem býr í yndilegu húsi mamman og systirin. Tõmas stökk í ískalda sundlaugina og naut sín. Fórum svo og keyptum smá föt a Tómas sem er nú lordin eins og innfaeddur a flipp flopp, sidum sundbuxum og bol. Fórum svo og fengum okkur ís tó ad hér sé vetur, enda 27C en dálítid mikid rakt.

Gistum hjá trúnadarkonu Lilju, henni Chrisine sem er frábaerlega gestrisin og hlý kona.

Leggjum svo í hann eldsnemma ~i fyrramálid. Til Chapada, tangad er örstutt, bara 7 klukkustundir i rútu. Vona bara tad rigni ekki of mikid tví tá verda stígarnir í bröttum hlídum Atlantshafsskógsins ansi hálir

Að pakka fyrir regnskógaleiðangur

Hvers slags skótau þarf þegar eyða á fjölda daga í regnskógi? Tilhugunin um iglur og annað félegt sem býr í lággróðrinum verður þess valdandi að nú hef ég ákveðið að gönguskórnir skuli með. Þeir hafa reynst vel árum saman í íslensku mýrlendi og fara ekki að svíkja þó gengið sé um í Amazonskóginum. Fyrst gönguskórnir fara með verða víst ullar hosurnar að fylgja. Smám saman er okkar nánasarlegi farangur að vaxa og nú standa tvær fullar ferðatöskur ferðbúnar.

Reyndar eru þær mest megnis fylltar gjöfum; Harðfiskur og hangikjöt er auðvitað lostæti sem fylgir hvert sem er. Þá hefur verið brugðist við öllum óskum Lilju Steinu sem eftir ársdvöl í hitabeltinu og sambastemmningunni á sér þá ósk heitasta, fyrir utan auðvitað að fá mömmu og litla bróður í heimsókn og leggja í ævintýr, að fá Kókómjólk og kleinur!!!! Alveg dagsatt, bað reyndar líka um snúð en eftir nokkrar vangaveltur var því hafnað en allsendis óvíst hvernig glasúr lifir af öll þessi flug ( fyrst til London - svo London til Sao Paulo og til Salvador).

þá eru ótalið íslenskt lostæti svo sem súkkulaðirúsínur og lakkrísbombur.

 Jæja - þá er að hlaupa einn hring og vökva bæði inni og úti. Hér hefur ekki rignt í 3 vikur - verður tilbreyting að komast í regnskóginn þar sem rignir stundvíslega klukkan 15.45 alla daga í 34 mínútur

Dagurinn fyrir

Þá er allt að smella saman. VIð Tómas Orri alveg klár. Búin að tína til kíkja og regnkápur, plástra og pöddueitur.  Allar sprautur komnar ( þurftum að bæta gulu við í dag við takmarkaðan fögnuð hjá minnsta manni). Flugmiðabunkinn fyllir heila bók. Hverjum hefði dottið í hug að óreyndu að Brasilía væri á stærð við alla Evrópu og að smáflug milli bæja væri eins og að skreppa til Istanbúl.

Ferðaáætlunin er loksins á hreinu. Held ég hafi aldrei eytt jafnmiklu tíma í netleit. Búin að skipuleggja næstu vikur í þaula.

Ferðááætlunin er eftirfarandi:

Byrjum í Bahia, skoðum Chapada, hið metnaðarfulla skjaldbökuverndarverkefni og eyðum tíma í borg hins eilífa Samba  Salvador. Innfæddir segja að þar sé karnival allt árið. Svo liggur leiðin þvert yfir til Ciuaba og þaðan til Alta Floresta þar sem Amazon er enn í friði fyrir ágjörnum námufyrirtækjum og hamborgaraframleiðendum. Hér ætlum við að eyða einni viku  http://cristalinolodge.com.br/apresentacaop.htm

Regnskógurinn eins og hann gerist heilbrigðastur. Líklega verðugt verkefni fyrir Kolviðarsjóðinn að fjárfesta hér um slóðir:

Eftir fuglaskoðun, anacondur, lækningajurtir og piranha súpu liggur leiðin í leit að jagúarnum, Tapírum og mauraætunni á verndarsvæði Jagúarsins í Pantanal, Matto Grosso og hér dveljum við líka í eina viku.  http://www.jaguarreserve.com/   

Þá er stefnan tekin á hefðbundnari ferðamannaslóðir, til Manaus borgarinnar með óperuhúsinu í miðjum frumskóginum sem Werner Herzog gerði svo frábærlega skil um árið. En það eru ekki mannsvistinn sem heillar heldur er  á óskalistanum er að sjá hina einstöku bleiku höfrunga sem því miður hefur fækkað uggvænlega. Nefapar, letidýr og ýmislegt fleira mun væntanlega bera fyrir augu dagana okkar hér í Amazonat.  http://www.amazonat.org/home.html

Þá er stefnan tekin á enn eitt verndarsvæðið en nú út við ströndina. Fernando do Noronha er rómað fyrir náttúrufegurð. Hér er stefnan að kanna sjávarlífið og snorkla með fiskum og höfrungum. http://www.noronha.pe.gov.br/

þá verður kominn tíma á hefðbundnari túrisma og leiðin liggur til Río de Janeiro, þaðan um Minas Gerais hið sögufræga námuhérað ( verður líka að skoða smá steina, svona þegar maður er jarðfræðingur) og loks Sao Paulo þaðan sem við fljúgum loks heim í Ágúst.

Staðarvalið er með þeim hætti að á sumum stöðum er ólíklegt að hægt sé að gera ferðasögunni skil en markmiðið er að reyna það eins og kostur gefst.

Með splunkunýja myndavél í farteskinu ætti jafnvel að vera hægt að gefa smá smjörþef af því einstaka lífríki sem Brasilía státar enn af.

Það er á mánudag sem ævintýrið hefst því helgin fer í flug um London til Sao og síðan til Salvador þar sem Lilja bíður okkar Tomma - en ekki hvað síst er það kókómjólkin og kleinurnar sem við komum með sem hún hlakkar til að gæða sér á eftir ársdvöl í Brasilíu.